طراح اصلی این کشتی بزرگ، مهندس ایرلندی، توماس اندروز و ناخدای کشتی کاپیتان ادوارد جان اسمیت بود. مدیر شرکت دریایی ستارهٔ سفید (صاحب کشتی تایتانیک) بروس ایزمای فرار کرد و زنده ماند. تعداد ۷۱۰ نفر از ۲۲۲۴ نفری که در کشتی بودند زنده ماندند.

۲۳:۴۰ نیمه شب ۱۴ آوریل ۱۹۱۲

دیدبان کشتی حضور کوه یخ را اعلام کرد. به دستور کاپیتان اسمیت تایتانیک به سمت چپ هدایت شد. تایتانیک با سرعت ۲۹ کیلومتر بر ساعت در حرکت بودوفرصت کافی برای چرخش به چپ وجلوگیری از برخوردقسمت راست خودبا کوه یخ را نداشت.

۰۰:۰۵ بامداد ۱۵ آوریل

کاپیتان اسمیت به این نتیجه رسید که کشتی غرق خواهد شد؛ در نتیجه عملیات تخلیه مسافران وخدمه از کشتی آغاز شد.

۰۰:۴۵ بامداد

اولین قایق نجات روی آب های اقیانوس اطلس شناور شد. به دلیل پیروی از قانون «الویت با زنان و کودکان است»و کم بودن تعداد زن هاوبچه ها در کشتی ، بسیاری از قایق های نجات به جای ۶۹ نفر ظرفیت کامل خود، تنها چند ده نفر سر نشین داشتند.

۱:۵۰ بامداد

به مدت دو ساعت آب وارد جلوی بدنه شد. کشتی به تدریج به سمت چپ می چرخید. حوالی ساعت ۱:۵۰ بامداد ، آب وارد یکی از راهروهای سمت چپ کشتی شدودرنتیجه چرخش شدت یافت.

۲:۱۵ بامداد

با افزایش فشار آب ، دیگ های بخار متصل به دودکش شماره ۱ از جا کنده شدودودکش سقوط کرد. آب در مسیری جدید وارد کشتی شدو غرق شدن کشتی شتاب یافت.

۲:۱۸ بامداد

تفاوت شدید وزن بین سینه کشتی که به دلیل ورود آب ، سنگین شده بود و کشتی دم نسبتاً سبک ، تنش عظیمی در بدنه کشتی ایجاد کرد و بدنه کشتی در مقابل دودکش سوم ترک خورد. چند ثانیه بعد و با به حداکثر رسیدن نیروی خمشی ، بدنه کشتی دونیم شد. سینه کشتی و دم تنها از طرق اسکلت تقویت شده زیرین به هم متصل ماندند. کشتی دم به سمت چپ چرخید و افراد روی کشتی به بیرون پرتاب شدند.

۲:۱۹ بامداد

سینه کشتی از دم که هنوز شناور بود ، جدا شد . کشتی دم سرو ته شده و آب ازسمت جلو وارد آن شد

۲:۲۰ بامداد

درحالی که سینه کشتی با سرعت به سمت کف دریا میرفت ، کشتی دم به حالت تقریباً عمودی چرخیده و وسایل داخل آن به بیرون ریخته می شد ؛ در همین حال کشتی دم از سطح اقیانوس ناپدید گشت . دیگ های بخار از جای خود خارج شده و مستقیماً به بستر اقیانوس سقوط کردند و پس از ان دیگر تا چند مدت دیده نشد.

۲:۲۱ بامداد

جریان آب در اطراف سینه کشتی باعث از جا در آمدن دکل جلوی کشتی و برخورد آن با سکوی فرماندهی و دودکش ها شدند. دودکش ها از جا کنده شد به دلیل ظاهر مخروطی شکل سینه و کشتی دم ، هر دوی آنهابا کم شدن سرعت به کف اقیانوس سقوط کردند. چرخش ساعت گرد کشتی دم سبب شد قبل از اینکه با کف اقیانوس برخورد کند. وسایل بیشتری از داخل آن به بیرون ریخته شود سینه کشتی با سرعت ۵۵/۵ کیلو متر بر ساعت و بازاویه ۲۰ درجه با بستر اقانوس برخورد کرد ؛ در نتیجه بدنه شکسته شد و عرشه هایش خرد شدند. بقایای متلاشی شده دم حاکی از برخورد بدتر آن با کف اقیانوس است

کاپیتان اسمیت به توماس گفت:قسمت‌های ۱ و ۲ و۳ و ۴ و ۵ پر از اب است این چقدر خطرناک است؟؟ توماس بارنگ پریده پاسخ داد:خیلی بد این کشتی داره غرق میشه کاپیتان:اما تو گفتی تایتانیک هیچ وفت غرق نمی‌شود توماس:بله گفتم تایتانیک اگر ۳ قسمتش پر اب شه امن اگر ۴ قسمتش پر از اب شه بازم امن اما ۵ قسمت نه کاپیتان:چند ساعت وقت داریم؟ توماس:نمی‌دونم حد اکثر ۲ ساعت بدنه و انتن باهم میرند

جک فیلیپس از تایتانیک پیغامی رو با رادیو به متن کمک-تایتانیک رو در ساعت ۱۲:۱۵ شب فرستاد نزدیکترین کشتی به تایتانیک کشتی کالیفرنیا بود که چون اپراتور در ان لحظه خواب بود پیغام کمک تایتانیک رو نشنید. بعد ار کالیفرنیا کشتی کارپاتیا بود که پیغام را دریافت کرد و پاسخ داد و به تایتانیک گفت که ما به سوی شما حرکت می‌کنیم اما آنان تا تایتانیک ۹۲ کیلومتر فاصله داشتند. تایتانیک در ساعت ۱۲:۴۵ شروع به پرتاپ موشک‌های نور افشان کمک کرد و پس از ان هر ۱۰ دقیقه یک موشک پرتاب می‌کردند. در ساعت ۴ صبح دیگر اثری از تایتانیک نبود. کشتی‌های کمک ساعت ۶ صبح به تایتانیک رسیدند یعنی بیش از ۵ ساعت دیر تر از موقعی که تایتانیک به کمک آنان نیاز داشت.دانشمندان اخیراً" فرضیه‌ای جدید را مطرح کرده‌اند که می‌گوید ماه کامل (قرص ماه) در غرق شدن و برخورد کشتی تایتانیک با کوه یخ نقش داشته‌است. محققان دانشگاه ایالتی تگزاس در سن مارکوس می‌گویند ماه کامل باعث رانش کوه یخ به سمت جنوب شده‌است.مورخ بریتانیایی با نام تیم مالتین معتقد است که جو و اتمسفر منطقهٔ سقوط کشتی شرایط را برای کارکنان کشتی بسیار سخت کرده بود و آنها نتوانسته‌اند کوه یخی را متوقف کنند تا به کشتی برخود نکندپژوهشگران به وسیله ۱۰۰۰۰۰ عکسی که به وسیله ربات‌های زیردریایی گرفته شده‌است توانسته‌اند نقشه‌ای از جایگاه لاشه کشتی غرق شده ترسیم کنند